Over . . .
Over…
Nanda @ Equi-Perfect
Samen Een Team
Galaxie: Een spaanse kruising (met camargue?). Een merrie van 9 jaar. Met haar doe ik Dressuur, Working Equitation, Freestyle grondwerk, Straightness Training én Dubbele Lange Lijnen. Galaxie is een lieve en gevoelige merrie met een heel groot hart.
Ik ben Nanda, 38 jaar. Gediplomeerd Freestyle & ORUN instructrice en trotse eigenaresse van deze 2 heerlijke paardjes.
Sara: deze schat is een bruine welsh-b pony merrie van 11 jaar. Ze wordt af en toe gereden onder het zadel door ons zoontje. Ook loopt ze voor de kar en doet ook graag Freestyle grondwerk en lange lijnen. Sara is vliegensvlug en heel sensibel.
Al jaren geef ik met liefde en plezier les, veel grondwerk, maar ook rijles.
Grondwerk vind ik echt fantastisch, je kunt je paard namelijk van alles mee leren. Je krijgt er een hele hechte band door én je hebt er weer heel veel profijt van onder het zadel.
En omdat ik graag nóg meer mensen kennis laat maken met grondwerk, ben ik gaan werken aan een online grondwerk cursus.
De reden dat ik zelf aan grondwerk ben begonnen, gaat een eindje terug in de tijd.
Namelijk naar mijn eerste paard. Ik kwam net van de manege en had wat pony’s voor anderen gereden. En Na het afronden van mijn studie wilde ik mijn eigen paard, want daar droomde ik als klein meisje al van. Nadat ik er met mijn moeder over gesproken had en gevraagd had wat zij er van vond, ben ik diezelfde middag nog op een bekende handelssite gaan kijken. En al vrij vlot kwam ik daar een bijzondere bonte verschijning tegen.
Gelijk die avond nog een afspraak gemaakt. En in diezelfde week, op mijn eigen verjaardag zijn we het paard wezen bekijken en hebben we haar ook direct mee naar huis genomen.
Het was een jonge bonte Paint X Arabier merrie van nog geen 2 jaar, ca 155 schofthoogte. Vliegensvlug en niet snel bang, eerder brutaal. En nou raad je het vast al; geen gemakkelijke tante en misschien op het eerste oog ook niet zo’n verstandige match. Wanneer je alleen nog maar redelijk brave manegepaarden hebt gereden.
Maar ik was vastberaden, dit was mijn paard !
In de eerste weken begonnen direct mijn keiharde lessen: de eerste trappen had ik te pakken, was al meegesleurd richting de wei, loslaten in de weide was levensgevaarlijk en het weer uit de weide halen een uitdaging om maar niet te spreken van het voetjes geven en poetsen, want dat was gewoon niet mogelijk.
Ik wist nog niet hoe, maar wist wel dat dit alles helemaal anders moest.
Alleen de tips en ideeën van de omstanders; dat ik haar moest aanpakken, slaan en schoppen, wilde er bij mij niet in. Zo wilde ik haar niet (en geen enkel ander dier) behandelen. Ik wilde dit op een vriendelijke manier gaan doen.
In mijn zoektocht naar informatie kwam ik uit bij o.a. Monty Roberts, kocht zijn boek en volgde zijn clinics. Er ging een hele nieuwe wereld voor mij open en al snel leerde ik samenwerken met mijn jonge paard. Daarna ben ik toevallig bij een clinic van Lammert Haanstra terecht gekomen en leerde ik mijn paard aan de longe te werken.
Het los vliegende projectiel veranderde steeds meer in een fijn en goed luisterend paard.
Tegen de tijd dat ze zadelmak gemaakt kon worden, kon ze al diverse grondwerk oefeningen. Longeren aan de enkele en dubbele longe, vele obstakels overwonnen, was ze intussen verkeersmak én hadden we een hele fijne band met wederzijds vertrouwen.
Het zadelmak maken ging als vanzelf, na deze fijne voorbereiding. Uiteraard had ik wel wat hulp bij de eerste keren opstappen, iemand die ook rustig bleef en de longeerlijn vast kon houden. Op dag 4 gingen we los door de rijbak en de keren daarna mee door de weilanden en op buitenrit.
